اون موقعی که از دوچرخه زمین میخوری یک لحظه اول هست که اگر بگذره درد شدیدی شکستگی استخوانی چیزی حس نکنی فعلا مشکل حله. یه لحظه دومی هست که ممکنه دوچرخه ای چیزی روی سرت بخوره که معمولا بعیده بخوره هم معمولا چیزی نمیشه. بعد از این دو لحظه یک چند لحظه سکوت هست روی زمین و بعد که بلند میشی دستات یکم میلرزه. به این فکر میکنی که نه ترمز جلو اینقدرا هم چیز باحالی نبود. دوتا ترمز رو هم نباید با هم میگرفتیم هیچوقت این صرفا مخصوص بچه ها نبود. ضمنا صدای هدفون رو هم نباید تا آخر زیاد کرد موقع دوچرخه سواری. بعد به یه بدبختی دچار میشی که زنجیر دوچرخه جا بزن و در و باز کن دستت درد میکنه و دوچرخه رو با دست ضرب دیده از پله ببر بالا و دست زخحم و زیل زیر آب بشور. آبو سردش کنم؟ گرمش کنم؟ منتظر بشین ببین دستت چقدر باد میکنه. الان خیالم راحته نشستم صدای آهنگ رو هم تا آخر زیاد کردم. باید موقع دوچرخه سواری بیشتر دقت کرد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر